Yirminin üstünde filmde ve ellinin üzerinde tiyatroda birbirinden farklı rolde yeteneğini ortaya koydu. Komedi oyuncusuydu ama dram da oynadı, vodvil de fakat hep sahnelerde kaldı.
İntiharın Genel Provası, fantastik öyküsü ve sinemasal kurgusu ile absürt bir kara komedi özelliğine sahip.
Yapı Kredi Yayınları, üstadın Anadolu’da yaşadığı ve uğradığı şehirlere ve Berlin’deki hayatına odaklanarak 'Şehirlere Alışamadı- Sabahattin Ali’nin Şehirleri' adıyla bir sergi açtı.
Yönetmen Abdullah Cabaluz, Vişne Bahçesi yorumunda, deneysel bir yaklaşımla metnin düşünsel arka planını göz ardı etmeden seyirlik bir oyun ortaya çıkarıyor.
'Hiç mi Bir Şeyim Yok' oyunu, her ne kadar distopyada geçse de olaylar tıpkı bugün şiddetine maruz kaldığımız sert ve baskıcı idare sisteminin dramatik yansımaları gibi adeta…
Cumhuriyetin ilk yıllarından günümüze müzikaller, kantolar ve operetler sahnedeki bir perde üzerinden orijinal olarak gösteriliyor ve oyuncular bu gösterileri tekrar canlandırıyor.
Bu tipler ideolojik değillerdir rüzgâra göre rota belirleyen, menfaat peşinde koşan ve dünyevi beklentisi olan politik simsarlardır… Hülya Koçyiğit mesela...
Söz konusu Kürtçe tiyatro olunca sözde demokratlar, liberaller, muhafazakârlar, özgürlük ve demokrasi nutukları atan gruplar nedense ortalıkta görünmüyor…
İktidarın uygulamalarından ve siyaset yapma tarzından yaralanan, zarar gören tüm toplumsal kesimlerinin bir cephe açarak, ortak ses oluşturmasıyla bu karanlık dönem atlatılacak.
Seyhan Arman Küründen Kabare’de hayal ile gerçeği iç içe kurgulayarak trans bir kadını, Diyarbakırlı Serpil tiplemesiyle sahneye getirerek kadının başından geçen olayları paylaşıyor…
