Muhammed Salar

Bediüzzaman'ın, Şeyh Said ile 13 Şubat 1925 hâdisesinden önce Erzurum'da yüz yüze görüştüklerini biliyoruz.

Evet; anti-demokratik, despot rejimlerin darbeler gibi şiddet içerikli eylemlere veya isyanlara her zaman ihtiyaçları vardır. Yoksa uzun ömürlü olamazlar!

Bitlis Hâdisesi'nin bir sebebi yine Kürdleri görmezlikten gelen 1914 yılı Yeniköy Antlaşması idi.

'Bitlis Hadisesi' ismiyle anılan ve Şeyh Selim, Şeyh Şehabeddin, Seyyid Ali’nin öncülük ettiği hareket, 1914 Mart'ında Bitlis'te cerayen etti.

Bediüzzaman'a dair, Kürdlüğünü unuttuğu, egemen ırk ve sınıfların safında yer aldığı veya statükocu bir pozisyon takındığı şeklindeki hakikatten kopuk yargılarda bulunmak yanlıştır.

Yandaşıyla, sağcısıyla solcusuyla siyaset, yargı, eğitim, diyanet tüm kurumlarıyla toplum olarak farkına varmalıyız ki; her güzellik ve iyiliğin özü ve başı yalanı terk edip doğru olmaktır.

Bediüzzaman'ı üç-beş mevlütle anma kolaycılığına kaçmak yerine, zengin öğretisiyle, isabetli mücadele yöntemi ve derin tespitleriyle yüzleşerek anlamaya çalışalım.

Bu izahlardan sonra, kimi Müslümanların endişelerinin giderilmiş olması gerekir. En azından bileceğiz ki; ‘mahlukatın bayramı’ Newroz düşmanlığının kimseye faydası yoktur.

Zulmü ve zalimi kötüleyen İslam; mazlumu ise övmemiş ancak mazlumun haklarını savunup gasp edilen haklarını geri almak için mücadele etmesini değerli bulmuştur.

Îsevîlerle Muhammedîlerin hayırda yarışmak gibi elzem bir sorumlulukları var ve bunun için de diyalog, dayanışma ve işbirliği içerisinde bulunmaları şarttır.